Ομιλία στην Κοινή Συνεδρίαση της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Ελληνισμού της Διασποράς με μέλη της Παγκόσμιας Διακοινοβουλευτικής Ένωσης Ελληνισμού (Πα.Δ.Ε.Ε.), στο πλαίσιο της 13ης Γενικής Συνέλευσης, με θέματα που αφορούν την Ομογένεια και τις σχέσεις της με την Ελλάδα
Όραμά μας πρέπει να είναι η θεμιτή επιδίωξη μιας παγκόσμιας ελληνικής ενότητας, που μπορεί να ωθήσει τον κόσμο ξανά προς το καλύτερο, όπως τότε που προσφέραμε το δώρο της δημοκρατίας, που παρείχαμε απλόχερα τα δώρα των επιστημών, των τεχνών και της φιλοσοφίας και ακόμα και σήμερα απολαμβάνουμε τον σεβασμό σε οικουμενικό επίπεδο.
Υπάρχουν δυο δρόμοι για την Ελλάδα:
Ο εύκολος που είναι να καθόμαστε πάνω στις δάφνες του ένδοξου παρελθόντος και ο δύσκολος που είναι να περιγράψουμε και να προτείνουμε έναν καλύτερο κόσμο που θα χωρά όλους τους ανθρώπους μαζί και οι αξίες θα είναι ψυχικές που θα ενώνουν τους ανθρώπους και όχι οικονομικές για να τους διαιρούν σε κάθε λογής ψυχρούς και θερμούς πολέμους, που αποσκοπούν στην επικράτηση.
Η εμπειρία αποδεικνύει ότι η πρώτη φάση της παγκοσμιοποίησης απέτυχε παταγωδώς. Και απέτυχε γιατί δεν στηρίχθηκε στις αρχές και τις αξίες που γεννήθηκαν εδώ και θέτουν ως μέτρο των πάντων τον άνθρωπο.Τα πάντα γύρω μας επαναστατούν. Οι φτωχοί και οι πρόσφυγες, οι αποκοινωνικοποιημένοι και περιθωριοποιημένοι από την τεχνολογική εξέλιξη άνθρωποι, η ίδια η φύση, που μας δίνει τελεσίγραφο, ότι είτε θα την σεβαστούμε είτε θα μας εξαλείψει.Εμείς ως Έλληνες/ίδες έχουμε δύο επιλογές:
Να είμαστε παρακολούθημα της παγκόσμιας εξέλιξης που έχει ήδη αποτύχει.
Να επιδιώξουμε πέρα από φυλή, θρησκεία και κάθε τι που μας κάνει να φαινόμαστε διαφορετικοί, μια ενότητα, με επίκεντρο του σεβασμού και βάση κάθε στρατηγικής τον άνθρωπο.
Σε όλα αυτά που είπα υπάρχει ένας κοινός παρανομαστής, που λέγεται Ελλάδα. Η Ελλάδα πέρα από τα σύνορα. Η Ελλάδα μέσα από τα σύνορα. Η Ελλάδα που κατοικεί στις ψυχές μας. Αλλά και η Ελλάδα όπου ζουν οι Συνέλληνες. Αν η Ελλάδα είναι ο πομπός, τότε έχουμε την ευθύνη η σημερινή Ελλάδα να είναι ένας ισχυρός πομπός. Και δυστυχώς δεν είναι.Μας λείπουν πολλά, πέρα από τα χρήματα.
Μας λείπει μια καθολική προοδευτική αντίληψη, που θα οδηγήσει στην ενεργοποίηση των Ελλήνων προς την σωστή κατεύθυνση.Στο μεγάλο ΕΜΕΙΣ. Και όχι στο μικρό εγώ. Έχοντας πληρώσει τα λάθη του παρελθόντος της, και ούσα σοφότερη, η χώρα χρειάζεται μεγάλες αναπτυξιακές συμπράξεις που θα καταστήσουν ξανά την Παιδεία της, τον Πολιτισμό της και την Οικονομία της προτυπικό παράδειγμα για τον νέο κόσμο που εμείς προτείνουμε·
Ως Αναπληρώτρια Τομεάρχης Εξωτερικών του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ και ως Ελληνίδα Βουλευτής, θέλω να ευχαριστήσω από καρδιάς τους εκλεκτούς συναδέλφους της ΠΑΑΔΕ που είναι παρούσες και παρόντες σε αυτό το προσκλητήριο, εκπροσωπώντας το Όλον του Ελληνισμού.
Μας περιμένει πολύ δουλειά, αλλά είμαι βέβαιη ότι θα είμαστε όλοι ενωμένοι ως ένα έθνος, ως μια κουλτούρα, ως μία ψυχή.
